Ny Fifohazana mahay manavaka ny Izy sy ny tsy izy
đđ§đšđ§đ đ§đš đđđđš đĄđšđ đ đąđđšđĄđđłđđ§đ ?
Ny teny hoe Fifohazana dia mampametraka baraingo lehibe, satria ny teny hoe Fifohazana dia manambara olona matory, manana ny fandrenesana rehetra, ary rehefa mifoha izy, dia ilay nentiny natory teo ihany no hoentiny mifoha. Izany ve no atao hoe Fifohazana raha ao aminâi Jesosy Kristy Tompo ? Sary nalaina taminâny fiainana an-davanandro moa izany. Ary misy mandika ny Fifohazana aza hoe natory ianao, dia nofohazina, ka tsy nisy niova tao aminao, fa ny fatoriana fotsiny no niova, nifoha ianao rehefa avy eo. Ilay fahalalana, ilay fiainana sy ilay fomba rehetra nentinao natory, iny ihany no ifohazanao rehefa maraina ny andro.
Izay ve no atao hoe Fifohazana ? Raha araka ny TeninâAndriamanitra, tsia. Ny teny hoe Fifohazana â satria ny teny mampisy sary ao anatinâny saina, ary ny teny alaina avy ao anatinâny fiarahamonina sy ny kolontsaina, dia izay teny izay no matetika mandiso, ary mety ho lasa fangalan-tahaka ny atao hoe Fifohazana. Maka tahaka ny ataonâny hafa satria samy avy natory teo ihany no mifoha.
Fa ny Fifohazana araka ny TeninâAndriamanitra dia tsy fifohazana fa fanalana avy ao aminâny fahafatesana, famindrana avy aminâny fahafatesana mankeo aminâny atao hoe fiainana. Tsaroantsika ny anambaranâi Ezekiela mpaminany, nahita saha anankiray izy, izay feno taolam-paty, ary nasainâAndriamanitra niteny izy, dia nifanatona ny taolana, dia lasa nisy nofo, nisy hozatra, nisy fanahy ary niteny ka velona : izany no atao hoe Fifohazana â avy ao aminâny fahafatesana no hafindra mankao aminâny Fiainana (Ezekiela 37 : 1-12) Ka ilay teny hoe « Fifohazana » dia tsy mahalaza azy, fa « Fivelomana », « Fahavelomana », « Velona » â izay no tena izy : olona velona ao aminâny FanahinâAndriamanitra.
Hoy i Paoly Apostoly ao aminâny Romana : « Fa izay tarihinâny FanahinâAndriamanitra no zanakâAndriamanitra. » Ary io Romana 8 io dia tena milaza mihitsy ny atao hoe Fahavelomana miaraka aminâny FanahinâAndriamanitra. Noho izany, tsy fangalan-tahaka na fombafomba maro samihafa ny atao hoe Fifohazana. Misy manko rehefa marary, na ao anatinâny fahasahiranan-tsaina, na ao anatinâny adim-piainana, tsy Jesosy no atoniny fa ilay fomba fanao. Ary izay no afangaronâny olona : ahoana hoy ianao ? Marary aho izao, tsy salama aho izao, na manana adin-tsaina aho izao, manana adim-piainana aho izao, dia hoy ny olona hoe « Mba manatĂČna Asa sy Fampaherezana » fa tsy hoe « ManatĂČna anâi Jesosy ». Ilay fombafomba sy ilay fomba fanaovana, izay no ataho hoe mahasitrana fa tsy i Jesosy. Marina ny teninâi Paoly Apostoly fa « Raha tsy natsangana Kristy, dia tsy natsangana koa isika ». (1 Kor 15 : 14 snm) Ny fidiranâi Kristy ao aminâny fahafatesana ary nivoaka avy ao no diantsika, aminâizany hoe miditra tanteraka ao anaty fasana ary mivoaka avy ao ka miresaka fanavaozana. Hoy Jesosy taminâi Nikodemosy « Raha tsy ateraka indray ny olonatsy mahazo mandova ny fiainana mandrakizay » (Jaona 3 : 3 snm) Hateraka avy ao anatinâny fasana, avy ao anatinâny fahafatesana, homena fiainana vaovao. Ny hoe « hateraka indray », omena fomba fiainana vaovao, dia tsaroako tsara ny fanazavanâi Mama, raha nilaza izany izy : « Ny olona izay ao aminâi Jesosy, havaozina. Ariana ny taloha â indro efa lasa ny zavatra taloha, ka tonga vaovao ireo (2Kor 5 : 17). Hafa aminâny atao hoe « havaozina » aminâny teny andavanâandro : misy arabe loadoaka, dia misy orinasa manamboatra ilay arabe, manavao ny arabe â ilay loadoaka no tampitampenana, fa ilay arabe mijanona aminâny maha izy azy. Izay ve no atao hoe havaozina ? Izay ve no atao hoe miala avy aminâny fahafatesana ka tonga aminâny vaovao ? Tsia. Izao no nanazavanâi Mama azy : « avoaka daholo ny fanaka taloha rehetra ao aminao, ariana daholo izany ary avy eo ametrahanâi Jesosy fanaka vaovao ao aminao. » Esorina daholo izay maha nofo anao ka soloina Fanahy ianao. Fomba anambaranâi Paoly azy ao aminâny Romana 7 : misy anakiroa izay miady ato anatiko â fanombohana izay. Tsy mahita tsiro ianao izany aminâilay taloha, ka rehefa tonga ny vaovao miady ato anatintsika izany vaovao izany, tsy inona fa ny FanahinâAndriamanitra sy ny TeninâAndriamanitra manomboka manosika, mampiala, mamoaka ivelany ireo fanaka taloha rehetra izay nahazatra antsika. Ny toetra taloha, ny fahazaran-dratsy taloha, ny fomba fiainana taloha, izay rehetra namatotra antsika eto aminâizao tontolo izao ity no avoaka. Miady io ary rehefa miady io dia hoy i Paoly mamarana azy « Fisaorana anâAndriamanitra izay mampandresy antsika aminâny alalanâi Jesosy Kristy Tompo ». Ny Toko fahavalo maneho fa ny Fanahy dia miady aminâny nofo, fa ny fihevitry ny nofo tsy mba fihevitry ny Fanahy â io no manan -toetra be ao anaty.
Eo no ahafantarantsika ny hoe inona ny fifohazana izay tsy izy, raha mbola heverina ny teny hoe « Fifohazana », izay tsy izy dia izay eto aminâity tany ity no lasa itadiavana anâi Jesosy, dia ny fiainana an-davanâandro. Miantso anâi Jesosy ho aminâny fitiavan-tena tanteraka. Izay ilay tsy izy. Fomba fivavahantsika ilay hoe « Izay tsy voatononay nefa mahasoa anay dia tanteraho ho aminay ». Iza no tena ivonâny fivavahanao ? Jesosy ve sa ny tenanao ? Fivavahana fitiavan-tena izany. Ny tena fivavahana dia izao : « tsy tonga Aho hanao ny sitrapoko, fa ny sitraponâizay naniraka Ahy », hoy Jesosy, dia tsy inona fa ny hanome voninahitra anâAndriamanitra Ray.
Tsarovy ny vavaka nataonâi Jesosy raha hanangana anâi Lazarosy taminâny maty izy « Voninahitra ho anâAndriamanitra » Ka ny fiainantsika iray manontolo, ny momba antsika manontolo, ny vavaka ataontsika manontolo, tsy hoe izay rehetra mahasoa ahy ka tsy voatononâny vavako, fa ahoana ? Ny voninahitrao Jesosy, izay no tena izy aminâizay rehetra atao. Jereo tsara ny fomba niantsoana anâi Paoly : nankany Damaskosy, nianjera, lavo taminâny tany ary indro fa niteny taminâny mpaminany Jesosy fa ho avy eo i Paoly. Natahotra mafy izy ireo, fa hoy Jesosy hoe « Fanaka voavidy hitoriana ny Anarako » – io no tena izy. Lasa fanaka voafidy hitoriana ny asanâi Jesosy isika, ka na maty isika na velona, dia ho anâi Jesosy Kristy Tompo Mba tsy ho velona ho anâny tenany ny olona, fa ho velona ho anâny maro. Velona ho anâny hafa fa tsy ho anâny tenantsika. Io no tena fifohazana
Indraindray koa ny olona mampifangaro ny tena fifohazana aminâny vokatry ny fifohazanan, sao miteny ny maro indraindray hoe tsy misotro toaka, tsy mihinam-paraky, tsy manao bal, ets. Heveriny hoe â raha mihaino tsara izany, tsy misy Jesosy ao anatinâizany afa-tsy ny tsy fanaovana zavatra maro. Tandremo sao misy mandika vilana hoe mahazo misotro toaka hono, mahazo bal hono, mahazo manao anâiry sy izatsy. Tsia ! Tsy izany no tiana hatongavana fa izao : tsy ny fadifady avy any ivelany no hitsaranâi Jesosy anao hoe fifohazana ianao. Fa inona moa no dikanâny hoe tsy manao bal, tsy misotro toaka, tsy mihinan-tsakay, tsy misotro kafe ianao fa mijangajanga, manompo sampy, mpandainga, mpangalatra ? Inona no dikanâizany ? Ilay fifadiana sakafo ve ? Sao dia heverintsika ary fa ombiasy vaovao indray Jesosy, ka hoe raha te ho sitrana ianao dia aza mihinana tongolo gasy, aza mihinan-kisoa, aza mamoaka vilany aminâny alina, aza manao anâiry na izatsy ets. Sao dia izany indray no iheveranao anâi Jesosy ? Satria mety misy mandray izany, ilay fomba fanao jentilisa taloha no afindrany ato aminâny fanompoana anâi Jesosy, dia aminâizay hono izy dia niova.
Mampahatsiaro ahy tantara anankiray ity ry havana. Nanao tafika masina niaraka taminâny mpiandry vitsivitsy tany aminâny faritra atsimo iny. Tonga tao aminâny tokantrano anankiray izahay : notoriana ny teny, nibebaka, dia nanontany ilay olona « Ahoana ary izao no ataonay raha hivavaka ? » Dia hoy ilay mpiandry anankiray namana hoe « Ilay anarana hoe Rangita, na ilay sampy notononinareo, soloy fotsiny hoe Jesosy » Dia tena vavaka kristiana ve izany ? Ilay anarana fanompoantsampy fotsiny no soloina Jesosy. Izany ve no atao hoe fifohazana ? Ilay fombafomba fotsiny jentilisa novainao kely fotsiny dia mankato aminâi Jesosy ? Tsia. Betsaka no ohatranâizany : ilay fombafomba ivelany, izay no tazominy, dia izay no izy.
Tsarovy fa izay tsy manaiky anâi Jesosy ho Tompo, io no fanahy avy aminâilay ratsy : io no atao hoe antikristy. Izay fanekena izay mahafaoka zavatra maro : nidina avy any andanitra Izy, tonga teto aminâity tany ity Izy, naka ny toerantsika mpanota Izy, nitsangana taminâny maty Izy. Talohanâny nanaovany anâizany rehetra izany anefa, niditra tao aminâny karazam-piainana maro samihafa Izy, ary niditra hatraminâny fanilikilihana sy ny tsy fitiavana Izy ; hatraminâny fahaterahany ka hatraminâny fahafatesany, dia ny fanilikilihana sy ny fanaovana tsinontsinona Azy no nidirany. Tao anatinâizany rehetra izany Izy no nanao ny fanompoana.
Ny hoe « Jesosy no Tompo » dia hoe Izy no andohalehana : tsy misy mahay manompo anao mihoatra noho i Jesosy, fa na dia ny ainy aza nafoiny ho anao, ary na dia ny fasana aza noreseny ho anao. Ary indro Izy fa nitsangana, mipetraka eo an-tanana ankavananâAndriamanitra mbola mifona ho anao. Tsy misy mahay manompo anao mihoatra noho Izy. Mazava loatra fa izy no Tompo izay iankinanao.
Ny hilazana hoe « Jesosy tena Andriamanitra no sady tena olombelona », dia manambara fa ny tena firaisanâAndriamanitra aminâny olombelona ary ny firaisanâny olombelona aminâAndriamanitra dia ao aminâi Jesosy no lavorary sy tonga lafatra indrindra : na iza na iza te hiray aminâAndriamanitra, mangetaheta anâAndriamanitra ary te hanompo anâAndriamanitra, tokana ny LĂ lana â Jesosy, io no lĂ lana « Izaho no lalana sy fahamarinana ary fiainana » hoy Izy, sy hoe « Tsy misy mankany aminâny Ray afa-tsy aminâny alalako », fa « Izaho sy ny Ray dia iray ihany ».
Fantany tsara fa tsy hanana famonjena isika, tsy hanana firaisana aminâAndriamanitra isika, izay tena mahavelona antsika. Velona isika satria velona i Kristy, ka ambarany tsara fa mba hahavelona antsika dia nambarany hoe « Tomoera amiko ianareo ary Izaho ao aminareo ». Lalina izany ! Eo aminâi Jesosy dia tafatoetra tsara ao aminâAndriamanitra ilay maha Olombelona Azy, ary tafatoetra tsara ao aminâny maha Olombelona Azy ny maha Andriamanitra Azy â tsy azo sarahina fa tena Andriamanitra Izy ary tena Olombelona. Izay ao aminâi Jesosy izay â izay tena fifohazana izay – no tiany ho tonga eo aminâny fiainantsika ary tena ho eo amintsika mandrakariva izany.
« Anaka, atolory Ahy ny fonareo ». Ny fo no tena mamitaka, itoeranâny fanahy maro samihafa. Ambaranâi Paoly ao aminâny Galatiana 5 izany hoe ireto ny asanâny nofo. Raha tena dinihina io asanâny nofo io dia ny maha fo ny fo. Ao aminâny teninâAndriamanitra, ny fo no maha olombelona antsika : ao no misy zavatra maro samihafa, io no mibaiko ny olombelona. Tsarovy fa rehefa atao Batisa isika, dia hoy ny Pastora « Manao Batisa anao aho ho aminâny anaranâny Ray â dia atao eo aminâny handrina ; sy ny Zanaka â dia atao ety aminâny fo, satria nahoana ? Izay be ao an-tsaina no mipetraka ao am-po, ary izay be ao anatinâny fo no tsy afaka ao anatinâny saina. Raha hoe « Atolory Ahy ny fonao » hoy Izy, dia izao : MialĂ aminâny fanahy sandoka, izay mampamarin-tena indraindray. « Tsy hita moa fa mba olombelona ihany » na hoe « Ka izay ny toetrako ka, izay no toe-poko, izay no momba ahy » « Atao ahoana fa io sisa no tsy resiko fa ny sisa resika daholo », izany hoe ilay fo dia tena mampitoetra tsara ilay Adama ela ao anaty ao. Raha io no atolotra anâi Jesosy, dia tonga tanteraka aminâny vavaka manao hoe « Jesosy ĂŽ, ataovy malalaka homby anao ny foko », izany hoe manana fo malalaka, tahaka ny anâi Jesosy ary ny fo izay malalaka dia fanahy tokana ihany no ao anatiny : dia ny Fanahy Masina. Izay no maha Tempolinâny Fanahy Masina mandehandeha anâi Jesosy Kristy Tompo. Tsarovy ny teniny : « Ravao ity tempoly ity, fa atsangako ao anatinâny hateloana » Dia io no ambara any aminâny Romana « Raha ny Fanahy izay nanangana anâi Kristy taminâny maty no mitoetra ao anatinareo, dia ho velona ianareo, na dia ho mety maty ihany aza ny tenananareo » izany hoe Jesosy, ny FanahinâAndriamantira no tena ao anatiny ary ny FanahinâAndriamanitra no tena mibaiko Azy, mahatonga ny fiainany manontolo ho tonga Teny tonga nofo.
Mamphatsiaro ilay tantaranâi Mama Nenilava renintsika : nandalo teo anatrehanâny vahoaka maro izy, dia hoy ity olona anankiray « Nahita Baiboly mivelatra teo aminâny fony aho », izany hoe ny fiainanâi Mama dia tena izay voasoratra ao anatinâny Soratra Masina no lasa fiainany. Rehefa manome teny Soratra Masina izy, dia hainy tsianjery ny toko sy andininy, ary izay rehetra tonga ao aminy dia omeny teny Soratra Masina mifanaraka aminâny fiainanâilay olona, ary omeny teny izay milaza dieny mialoha izay ho avinâilay olona. Mampametra-panontaniana izany fa izy izay tsy mba nandia fianaranâolombelona. Raha mamaky isika dia hita fa Jesosy tenany mihitsy no nampianatra azy ny Soratra Masina. Ny teninâAndriamanitra dia tokony ho vita soratra eo aminâny fiainantsika, tokony hovakiantsika mandrakariva, tokony hampianarintsika ny maro. Ny fampianarana tena tsara indrindra anefa dia ny mahay mamaky, mahay mitory ary hitanâny olona eo aminâny fiainanao andavanâandro izany teninâAndriamanitra izany. Izay indrindra no atao hoe fifohazana tena izy.
Manomboka ao aminâny tenanao ny fitoeranâny tempolinâny Fanahy Masina. Manomboka aminâny ady atrehinao aminâny eritreritrao, aminâny masonao, aminâny fandrenesanao, aminâizay rehetra ao anatinâny fonao. Sady olona miady no sady mavitrika mandroso, sady miambina no mitombo. Tsy mitombo ho anâny tenany fa mitombo kosa ho anâny hafa : ny fisianao sy ny fisiako dia tsy izaho ho ahy na ianao ho anao, fa ho anâi Kristy, dia ny ho famonjena ny hafa.
Raha ny zava-boahary tsy manan-tsaina aza nataonâAndriamanitra ho famonjena ny hafa, vao mainka va isika manan-tsaina sy manam-panahy ? Ny rano eo aminâny batisa, ny mofo (vary) sy ny divay (voaloboka) eo aminâny Fandraisana ny Fanasanâny Tompo â rehefa miray aminâny Teny dia mahatonga famelan-keloka. Koa raha ny tsy tsy manan-tsaina sy tsy manam-panahy aza rehefa miaraka aminâny Teny lasa famonjena ho anâny hafa â fiasam-pahasoavana hoy isika ; mainka fa ianao izay manan-tsaina sy fanahy ary natao ho ankohonanâAndriamanitra teo aminâny Batisa, nahoana no tsy ho tonga fitaovana eo am-pelatananâAndriamanitra ho famonjena ny hafa ? Izay indrindra no nanendrena anao sy nanendrena ahy, satria ny fitiavana tsy fitiavana raha ny tenanao ihany no hovonjenao.
Mampandiso hevitra ny maro mantsy ny hoe « Ny finoanao no mahavonjy anao » Marina ara-bakiteny io, tsy misy mandiso anâio, fa io kosa tsy miteny manao hoe tsy ilaina ny fitiavana. Fa matoa misy ny finoana, mijoro amboninâny fitiavana izy ary maniry eo ambony fitiavana izy, mitombo eo ambony fitiavana izy â dia ny FitiavanâAndriamanitra. Jaona 3 : 16 : fitiavanâAndriamanitra no tany fototra hanirianâilay tena voaloboka, io tany io no mahatonga ny finoantsika hino anâi Jesosy. Koa raha mino anâi Jesosy ianao, voavonjy, dia mazava loatra fa tsy maintsy mizara sy manambara anâizany Jesosy izany aminâny hafa isika â izay no tena fifohazana tena izy. Ny tenanao tempolinâAndriamanitra mandehandeha, ny teny avoakanao teny avy aminâny Fanahy Masina. Tsy fialan-tsiny mihitsy ny hoe « Atao ahoana fa tenim-pahatezerana iny » na hoe « Sendra lavo izy ka nivoaka tampoka tao ambavany iny ». Aminâireny fotoana ireny indrindra, izay tsy ahafahanao mifehy ny aloaky ny vavanao no ahitana izay tena mitoetra ao anatinao, na ilay tena FanahinâAndriamanitra, ilay Fanahy manaiky hoe Jesosy no Tompo, izany hoe Jesosy mihitsy no mifehy, no antom-piainana, no miantoka ny iray manontolo.
Tsy ny resaka ara-panahy ihany. Marina fa hoe « Ny Fanahy no maha olona » araka ny fisainana Malagasy. Na ilay fanahy maha olona aminâny fiainana Malagasy aza, tsy milaza ilay Fanahy izay ao anatinâny Soratra Masina. Fa inona no hevitry ny hoe « Ny fanahy no maha olona » ? Izay miahy ny momba ahy â toy ny hoe ny fangady no fanaovana ny hady, ampiana fa- eo alohany dia lasa fitaovana fiasana. Ilay fanahy, ilay « ahy » nampiana « fa- » : io no mampieritreritra ny momba ahy, ary io no mampisongadina ny momba ahy. Ilay fanahy maha olona tena mamototra tsara ny fitiavan-tena â fitaovana entina mieritreritra ny momba ahy.
Tsy io no ambaranâny TeninâAndriamanitra fa ilay olom-baovao ao aminâi Kristy. « Izay tarihinâny FanahinâAndriamanitra no zanakâAndriamanitra » Izay tsy manana fisainana hafa, afa-tsy ny fisainanâny Fanahy ao aminâi Kristy, Raha io Fanahy izy mitoetra ao anatintsika io no mahatonga antsika mino hieritreritra ny hafa. Io ilay asa vokatry ny finoana (Epistilinâi Jakoba) : ny Fanahy Masina fitiavana no miasa ao anatintsika.
Ny olonâny fifohazana marina izany dia misokatra aminâny famonjena ny hafa aminâny ara-panahy sy aminâny fiainana andavanâandro, misokatra aminâny fanampiana ny hafa â izany no tena izy. Ilay fo anananâi Jesosy no mahatonga anâio : raha tena dinihina dia tsy misy manana anâio fonâi Jesosy io raha tsy itoeranâny FanahinâAndriamanitra, satria fo feno famelan-keloka, fo tsy mitana alahelo. Izay indrindra ilay fifohazana tena izy.
Tsy mba mpampangetaheta anao ve izany miara-dalana aminâi Kristy izany ? Sa manao tahaka anâizy roalahy nankany Emaosy, niara-dia taminâi Kristy, nampianariny nefa tsy nahafantatra akory hoe Kristy no miara-dia aminy ! Manasa anao ny Tompo hitoeranâny FanahinâAndriamanitra ka ny Fanahinâandriamanitra no tena hibaiko anao, no tena hitarika anao, ka dia ilay tena FanahinâAndriamanitra marina no manjaka aminao, ilay Fanahy fitiavana anâi Kristy sy ny namana, ka ny didy voalohany no mibaiko ny fiainanao. Ka Izy Telo izay Iray no mitoetra ao anatinao. Eto dia mahafinaritra ny teny hoe Imanoela « Andriamanitra eo afovoantsika ». Fa ho antsika izay manaraka tsara ny perikopa isaky ny Alahady, aorianâny Pentekosta, dia hoe « Alahady aorianâny Trinite » Raha ny fiainana andavanâandro dia Jesosy no ivonâny fiainantsika ; raha aminâny fiainana andavanâandro koa, valavalaninâny Ray sy ny Zanaka ary ny Fanahy Masina koa isika, ary isika no eo afovoany, manahiran-tsaina Azy. Raha izay no fiainanao dia tena ao anatinâny Fifohazana tena izy ianao, ary hainao manavaka tsara ny fifohazana tsy tena izy aminâny Fifohazana tena izy, fa mampifantoka anao sy mampiray anao ohatranâny sampana aminâny voaloboka izany Fifohazana tena izy izany, dia ao aminâi Jesosy Kristy Tompo. Ary ny fiainanao dia ho velona aminâilay mofonâaina sy aminâilay ranonâaina. Aminâizay fotoana izay, velona isika ho anâi Kristy, maty isika ho anâi Kristy.
Amen
Recent Sermons
Lahateny 1: Koa aminâ izany aoka ho tanteraka hianareo toy ny fahatanterahanâ ny Rainareo Izay any an-danitra (Mat.5:48).
septembre 14, 2020
Toriteny: Galatiana.3:15-22
septembre 14, 2020
Fampianarana Soratra Masina: Romana 8:1-17
septembre 14, 2020